-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
[ و ابو جعفر محمد بن على باقر از او ( ع ) حکایت کرد که فرمود : ] دو چیز در زمین مایه أمان از عذاب خدا بود ، یکى از آن دو برداشته شد پس دیگرى را بگیرید و بدان چنگ زنید : امّا امانى که برداشته شد رسول خدا ( ص ) بود . و امّا امانى که مانده است آمرزش خواستن است . خداى تعالى فرماید « و خدا آنان را عذاب نمىکند حالى که تو در میان آنانى و خدا عذابشان نمىکند حالى که آمرزش مىخواهند » [ و این از نیکوتر لطایف معنى را برون آوردن است و ظرافت سخن را آشکار کردن . ] [نهج البلاغه]-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
درباره نویسنده
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
آی دی نویسنده-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
تماس با نویسنده-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
